- 2 min czytania
Prawo do 15-minutowej przerwy w pracy na spożycie posiłku
Każdemu pracownikowi, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin przysługuje zgodnie z przepisami kodeksu pracy prawo do 15-minutowej przerwy w pracy na spożycie posiłku. Przerwa w pracy na spożycie posiłku wliczana jest do czasu pracy. Uprawnienia zawarte w przepisach kodeksu pracy mają charakter uprawnień minimalnych,…
- 2015-11-20
- 2 min czytania
Każdemu pracownikowi, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin przysługuje zgodnie z przepisami kodeksu pracy prawo do 15-minutowej przerwy w pracy na spożycie posiłku. Przerwa w pracy na spożycie posiłku wliczana jest do czasu pracy. Uprawnienia zawarte w przepisach kodeksu pracy mają charakter uprawnień minimalnych, tak więc pracodawca może ustalić w wewnątrzzakładowych przepisach prawa pracy ( układ zbiorowy, regulamin pracy, zarządzenie) dłuższą niż 15 minutowa przerwę wliczaną do czasu pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
Prawo do przerwy dotyczy wszystkich pracowników niezależnie od wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę, czy też systemu czasu pracy w jakim są zatrudnieni. Warunkiem koniecznym do skorzystania z 15-minutowej przerwy w pracy na spożycie posiłku jest przepracowanie odpowiedniej liczby godzin w ciągu doby, tzn. co najmniej 6 godzin – niezależnie od wymiaru czasu pracy.
O prawie do przerwy decyduje nie wymiar czasy pracy określony w umowie o pracę a dobowy wymiar czasu pracy pracownika w danym dniu.
Przykład 1:
Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasy pracy pracuje w poniedziałek i wtorek po 12 godzin, w środę 8 godzin, w czwartek 4 godziny, w piątek, sobotę i niedzielę ma dni wolne. W opisanym przypadku pracownik zachowa prawo do przerwy w pracy na spożycie posiłku w poniedziałek, wtorek i środę ponieważ dobowy wymiar czasu pracy w tych dniach wynosi co najmniej 6 godzin. Niestety w czwartek nie będzie miał prawa do przerwy, gdyż w tym dniu jego dobowy wymiar czasu pracy wynosi tylko 4 godziny, czyli mniej niż 6 godzin.
Przykład 2:
Pracownik zatrudniony w wymiarze czasy pracy 3/4 etatu pracuje w poniedziałek i wtorek po 6 godzin, w środę 8 godzin, w czwartek i piątek po 5 godziny, w sobotę i niedzielę ma dni wolne. W opisanym przypadku pracownik zachowa prawo do przerwy w pracy na spożycie posiłku w poniedziałek, wtorek i środę ponieważ dobowy wymiar czasu pracy w tych dniach wynosi co najmniej 6 godzin. Niestety w czwartek i piątek nie będzie miał prawa do przerwy, gdyż w tym dniu jego dobowy wymiar czasu pracy wynosi tylko 5 godziny, czyli mniej niż 6 godzin.
Autor: Monika Smulewicz